Μουσική : Μάνος Ξυδούς
Στίχοι : Πάμπος Φιλίππου
Απο το δίσκο
" Τ'αστέρια θα'ναι πάντα μακριά"
31 Δεκ 2008
Ο Κόκκινος Ντάνυ
Μουσική : Μάνος Ξυδούς
Στίχοι : Πάμπος Φιλίππου
Απο το δίσκο
" Τ'αστέρια θα'ναι πάντα μακριά"
30 Δεκ 2008
Προβοκάτσια, η γεροντική αρρώστια του Περισσού
του Στέλιου Κούλογλου, 21/12/2008
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια: κάθε φορά που το ΚΚΕ νιώθει ότι ξεπερνιέται από κάποιο αυθόρμητο κίνημα, σπεύδει να αποδώσει την ύπαρξη και τη δράση τους σε κάποιους προβοκάτορες. Πριν από 35 χρόνια, 300 προβοκάτορες και πράκτορες της Ασφάλειας, σύμφωνα με τη φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ, είχαν οργανώσει το Πολυτεχνείο. Στις μέρες μας τον ρόλο του προβοκάτορα έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, που σύμφωνα με τη κυρία Παπαρήγα «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων».
Το ΚΚΕ δεν είχε ποτέ το θάρρος ή την τιμιότητα να κάνει την αυτοκριτική του για την σπίλωση της κορυφαίας αντιδικτατορικής εκδήλωσης του ελληνικού λαού και έτσι τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν. Με την πλήρη υιοθέτηση του Στάλιν και του Ζαχαριάδη στο επερχόμενο συνέδριο του, ολόκληρη η ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος θα εξηγηθεί μέσα από τη δράση διαφόρων «προβοκατόρων», από τον Χρουτσώφ μέχρι τον Γκορμπατσώφ. Ακόμη και η ήττα στον Εμφύλιο Πόλεμο, δεν θα αποδοθεί στον τυχοδιωκτισμό του Ζαχαριάδη που τον ξεκίνησε, αλλά στη «προβοκάτσια» του Τίτο και άλλων εγχώριων προβοκατόρων.
Με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ξεκίνησε πριν από 15 μέρες μια αυθόρμητη εξέγερση της νεολαίας. Οι βαθύτερες αιτίες είναι γνωστές: η ανεπάρκεια ενός απαρχαιωμένου, σαδιστικού εκπαιδευτικού συστήματος , οι διευρυνόμενες κοινωνικές ανισότητες, η διαφθορά της πολιτικής ελίτ, η μιζέρια στην οποία καλείται να ζήσει η γενιά των 700 ευρώ των πολλών πτυχίων, η υποβάθμιση των πόλεων, η κωμικοτραγική κυβέρνηση και η έλλειψη ελπίδας για τους νέους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξέγερση ήταν οργισμένη και όταν κάποιος οργίζεται παραφέρεται και υποπίπτει σε λάθη για τα οποία αργότερα μετανοιώνει. Αν αυτό το κίνημα δεν είχε επιδοθεί σε καταστροφές και βανδαλισμούς που κατέληξαν σε γενικευμένη λεηλασία αλλά αντίθετα είχε υιοθετήσει μαζικούς, ειρηνικούς τρόπους διαμαρτυρίας και πολιτικά αιτήματα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα είχε καταρρεύσει. Αλλά στα 15χρονα οι πολιτικοί στόχοι δεν πέφτουν από τον ουρανό: αυτός είναι ο στόχος των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζουν τις προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Είναι επίσης αναμφισβήτητο ότι η κυβέρνηση χρησιμοποίησε προβοκάτορες για να συσπειρώσει τη «συντηρητική πλειοψηφία». Στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο δημοσιεύθηκαν δεκάδες φωτογραφίες που δείχνουν παρακρατικούς με λοστούς και κουκούλες να περιφέρονται ανάμεσα στα ΜΑΤ. Αντί να καταγγείλει τους υπαρκτούς προβοκάτορες η γραμματέας του ΚΚΕ τα έβαλε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι αλήθεια ότι ο Περισσός έχει τα ελαφρυντικά του. Η περίφημη δήλωση έγινε την στιγμή που η κυβέρνηση ήταν στο στάδιο της αυτοδιάλυσης: ακόμη και ο επικεφαλής του Πολιτικου Σχεδιασμού της Ν.Δ. δήλωνε σε ξένες εφημερίδες ότι «ο πρωθυπουργός είναι σοβαρά μπερδεμένος με την αντιμετώπιση των ταραχών». Το ΚΚΕ επέλεξε να στηρίξει την κυβέρνηση στην πιο δύσκολη στιγμή της γιατί αν γίνονταν πρόωρες εκλογές θα έχανε τη πρωτοκαθεδρία στην αριστερά. Τελικά δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα. Το «κόμμα της εργατικής τάξης» δεν είδε πάλι προβοκάτορες:
Για το εκλογικό του ποσοστό ενδιαφέρεται...
Ο Στέλιος Κούλογλου είναι ο ιδρυτής
της "TV χωρίς σύνορα"
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια: κάθε φορά που το ΚΚΕ νιώθει ότι ξεπερνιέται από κάποιο αυθόρμητο κίνημα, σπεύδει να αποδώσει την ύπαρξη και τη δράση τους σε κάποιους προβοκάτορες. Πριν από 35 χρόνια, 300 προβοκάτορες και πράκτορες της Ασφάλειας, σύμφωνα με τη φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ, είχαν οργανώσει το Πολυτεχνείο. Στις μέρες μας τον ρόλο του προβοκάτορα έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, που σύμφωνα με τη κυρία Παπαρήγα «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων».
Το ΚΚΕ δεν είχε ποτέ το θάρρος ή την τιμιότητα να κάνει την αυτοκριτική του για την σπίλωση της κορυφαίας αντιδικτατορικής εκδήλωσης του ελληνικού λαού και έτσι τα πράγματα συνεχώς χειροτερεύουν. Με την πλήρη υιοθέτηση του Στάλιν και του Ζαχαριάδη στο επερχόμενο συνέδριο του, ολόκληρη η ιστορία του διεθνούς εργατικού κινήματος θα εξηγηθεί μέσα από τη δράση διαφόρων «προβοκατόρων», από τον Χρουτσώφ μέχρι τον Γκορμπατσώφ. Ακόμη και η ήττα στον Εμφύλιο Πόλεμο, δεν θα αποδοθεί στον τυχοδιωκτισμό του Ζαχαριάδη που τον ξεκίνησε, αλλά στη «προβοκάτσια» του Τίτο και άλλων εγχώριων προβοκατόρων.
Με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ξεκίνησε πριν από 15 μέρες μια αυθόρμητη εξέγερση της νεολαίας. Οι βαθύτερες αιτίες είναι γνωστές: η ανεπάρκεια ενός απαρχαιωμένου, σαδιστικού εκπαιδευτικού συστήματος , οι διευρυνόμενες κοινωνικές ανισότητες, η διαφθορά της πολιτικής ελίτ, η μιζέρια στην οποία καλείται να ζήσει η γενιά των 700 ευρώ των πολλών πτυχίων, η υποβάθμιση των πόλεων, η κωμικοτραγική κυβέρνηση και η έλλειψη ελπίδας για τους νέους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξέγερση ήταν οργισμένη και όταν κάποιος οργίζεται παραφέρεται και υποπίπτει σε λάθη για τα οποία αργότερα μετανοιώνει. Αν αυτό το κίνημα δεν είχε επιδοθεί σε καταστροφές και βανδαλισμούς που κατέληξαν σε γενικευμένη λεηλασία αλλά αντίθετα είχε υιοθετήσει μαζικούς, ειρηνικούς τρόπους διαμαρτυρίας και πολιτικά αιτήματα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα είχε καταρρεύσει. Αλλά στα 15χρονα οι πολιτικοί στόχοι δεν πέφτουν από τον ουρανό: αυτός είναι ο στόχος των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζουν τις προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Είναι επίσης αναμφισβήτητο ότι η κυβέρνηση χρησιμοποίησε προβοκάτορες για να συσπειρώσει τη «συντηρητική πλειοψηφία». Στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο δημοσιεύθηκαν δεκάδες φωτογραφίες που δείχνουν παρακρατικούς με λοστούς και κουκούλες να περιφέρονται ανάμεσα στα ΜΑΤ. Αντί να καταγγείλει τους υπαρκτούς προβοκάτορες η γραμματέας του ΚΚΕ τα έβαλε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι αλήθεια ότι ο Περισσός έχει τα ελαφρυντικά του. Η περίφημη δήλωση έγινε την στιγμή που η κυβέρνηση ήταν στο στάδιο της αυτοδιάλυσης: ακόμη και ο επικεφαλής του Πολιτικου Σχεδιασμού της Ν.Δ. δήλωνε σε ξένες εφημερίδες ότι «ο πρωθυπουργός είναι σοβαρά μπερδεμένος με την αντιμετώπιση των ταραχών». Το ΚΚΕ επέλεξε να στηρίξει την κυβέρνηση στην πιο δύσκολη στιγμή της γιατί αν γίνονταν πρόωρες εκλογές θα έχανε τη πρωτοκαθεδρία στην αριστερά. Τελικά δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα. Το «κόμμα της εργατικής τάξης» δεν είδε πάλι προβοκάτορες:
Για το εκλογικό του ποσοστό ενδιαφέρεται...
Ο Στέλιος Κούλογλου είναι ο ιδρυτής
της "TV χωρίς σύνορα"
20 Δεκ 2008
15 Δεκ 2008
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Σκαλί - σκαλί πάει ο Ιγνάθιο
το Θάνατό του φορτωμένος
Γύρευε να'βρει την αυγή
μα πουθενά η αυγή δεν ηταν.
Γυρεύει τη σωστή θωριά του
και τ'όνειρο του αλλάζει δρόμο.
Γύρευε τ'όμορφο κορμί του
και βρήκε το χυμένο του αίμα.
Στιγμή δεν έκλεισε τα μάτια
που είδε τα κέρατα κοντά του
όμως οι τρομερές μανάδες
ανασήκωσαν το κεφάλι
Κι απο τα βοσκοτόπια πέρα
ήρθε ενα μυστικό τραγούδι
που αγελαδάρηδες ομίχλης
τραγούδαγαν σε ουράνιους ταύρους
Δεν είχε άρχοντα η Σεβίλλια
μπροστά του για να παραβγεί
ούτε καρδιά να 'ν' τόσο αληθινή
Σαν ποταμός απο λιοντάρια
η ξακουσμένη του αντρειοσύνη
και σαν σε πέτρα σκαλισμένη
η στοχασιά του η μετρημένη
Τώρα για πάντα πια κοιμάται
Τώρα τα μουσκλια και τα χόρτα
με δάκτυλα που δεν λαθεύουν
το άνθος ανοίγουν του μυαλού του
Και το τραγουδιστό του αίμα
κυλάει σε βάλτους και λειβάδια
γλιστράει στο σύγκρυο των κεράτων
άψυχο στέκει στην ομίχλη
σε βουβαλιών σκοντάφτει πόδια
σε μια πλατιά, μια λυπημένη,
μια σκοτεινή γλώσσα, ώσπου τέλμα
να γίνει απο γωνία, πλάι
στον Γουαδαλκιβίρ των άστρων.
το Θάνατό του φορτωμένος
Γύρευε να'βρει την αυγή
μα πουθενά η αυγή δεν ηταν.
Γυρεύει τη σωστή θωριά του
και τ'όνειρο του αλλάζει δρόμο.
Γύρευε τ'όμορφο κορμί του
και βρήκε το χυμένο του αίμα.
Στιγμή δεν έκλεισε τα μάτια
που είδε τα κέρατα κοντά του
όμως οι τρομερές μανάδες
ανασήκωσαν το κεφάλι
Κι απο τα βοσκοτόπια πέρα
ήρθε ενα μυστικό τραγούδι
που αγελαδάρηδες ομίχλης
τραγούδαγαν σε ουράνιους ταύρους
Δεν είχε άρχοντα η Σεβίλλια
μπροστά του για να παραβγεί
ούτε καρδιά να 'ν' τόσο αληθινή
Σαν ποταμός απο λιοντάρια
η ξακουσμένη του αντρειοσύνη
και σαν σε πέτρα σκαλισμένη
η στοχασιά του η μετρημένη
Τώρα για πάντα πια κοιμάται
Τώρα τα μουσκλια και τα χόρτα
με δάκτυλα που δεν λαθεύουν
το άνθος ανοίγουν του μυαλού του
Και το τραγουδιστό του αίμα
κυλάει σε βάλτους και λειβάδια
γλιστράει στο σύγκρυο των κεράτων
άψυχο στέκει στην ομίχλη
σε βουβαλιών σκοντάφτει πόδια
σε μια πλατιά, μια λυπημένη,
μια σκοτεινή γλώσσα, ώσπου τέλμα
να γίνει απο γωνία, πλάι
στον Γουαδαλκιβίρ των άστρων.
2 Δεκ 2008
Κάτω απο τους ήχους της Jazz
Δευτέρα έντεκα το βράδυ. Περπατάω στα δρομάκια της παλιάς Λευκωσίας, μένα τσιγάρο στα χείλη και με τις σκέψεις μου να καλπάζουν προσπαθώντας να τις βάλω σε τάξη, με σκοπό να τις αποτυπώσω σε κάποιο κείμενο. Έρημα τα δρομάκια, έρημα και τα σπίτια που βρίσκονται κατα μήκος των δρομακιών. Κάπου κάπου μια φιγούρα ξεπροβάλει μέσα απο κάποιο στενό ή απο κάποια πόρτα και χάνεται στη στιγμή στο σκοτάδι.
Ξαφνικά ακούω ένα ισχνό ήχο απο σαξόφωνο, τύμπανα, κιθάρα. Κατευθύνομαι προς το μέρος που ακούγονται και ο ήχος δυναμώνει περισσότερο. Φτάνω μπροστά απο κάτι παλιές πόρτες, και τα κατηφορικά σκαλιά στην είσοδο με οδηγούν στο εσωτερικό ενός μπάρ. Χαμηλός φωτισμός με κεριά πάνω στα τραπέζια. Ένας δυο πάνω στο ξύλινο μπάρ και ένας δυο κάθονται ανάμεσα στα τραπεζάκια. Κάποιοι άλλοι πάνω σε μια μικρή σκηνή ενώνουν τους ήχους απο τα όργανά τους δημιουργώντας μουσική. Γνωρίζω τους ήχους. Jazz
Κάθομαι στο μπάρ παραγγέλοντας ουίσκι. Σε λίγο καταφθάνουν και άλλοι, με κιθάρες στους ώμους, με σαξόφωνα,πλήκτρα και μικρόφωνα. Τελειώνουν το κομμάτι αυτοί που παίζουν, ανεβαίνουν άλλοι, πάιζουν το δικό τους κομμάτι και μετά εναλλάσονται μεταξύ τους. Μιλάνε Ελληνικά, Τούρκικα, "Εις υγεία", "Şerefe"και η μουσική συνεχίζεται.
Ανάμεσα στον ισχνό φωτισμό και στα κεριά που τρεμοπαίζουν πάνω στα τραπέζια, νέα παιδιά με πάθος για τη μουσική και τη ζωή, παραμερίζουν διαφορές και "εθνικότητες" και ενώνονται κάτω απο τους μαγικούς ήχους της Jazz.
Παραγγέλω ακόμα ένα ουσίσκι και στρίβωντας ακόμα ένα τσιγάρο ταξιδεύω παρέα με σαξόφωνα, τύμπανα, μπάσα και κιθάρες, και ονειρεύομαι μια Κύπρο γεμάτη απο μουσική, λέξεις και έρωτα. Μια Κύπρο που έχει αφήσει πίσω της λέξεις που διχάζουν, πράξεις που ματώνουν, νοοτροπίες που σκοτώνουν και μέσα απο τους νέους της κτίζει μια Κύπρο ελεύθερη.
Υ.Γ. Τα παιδιά παίζουν κάθε Δευτέρα εναλλάξ στο μπαράκι "Λωτοφάγοι" στις ελεύθερες περιοχές και στο μπαράκι "Νάρνια" στα Κατεχόμενα. Και τα δυο βρίσκονται στη παλιά Λευκωσία. Αρχίζουν γύρω στις δέκα το βράδυ.
Ξαφνικά ακούω ένα ισχνό ήχο απο σαξόφωνο, τύμπανα, κιθάρα. Κατευθύνομαι προς το μέρος που ακούγονται και ο ήχος δυναμώνει περισσότερο. Φτάνω μπροστά απο κάτι παλιές πόρτες, και τα κατηφορικά σκαλιά στην είσοδο με οδηγούν στο εσωτερικό ενός μπάρ. Χαμηλός φωτισμός με κεριά πάνω στα τραπέζια. Ένας δυο πάνω στο ξύλινο μπάρ και ένας δυο κάθονται ανάμεσα στα τραπεζάκια. Κάποιοι άλλοι πάνω σε μια μικρή σκηνή ενώνουν τους ήχους απο τα όργανά τους δημιουργώντας μουσική. Γνωρίζω τους ήχους. Jazz
Κάθομαι στο μπάρ παραγγέλοντας ουίσκι. Σε λίγο καταφθάνουν και άλλοι, με κιθάρες στους ώμους, με σαξόφωνα,πλήκτρα και μικρόφωνα. Τελειώνουν το κομμάτι αυτοί που παίζουν, ανεβαίνουν άλλοι, πάιζουν το δικό τους κομμάτι και μετά εναλλάσονται μεταξύ τους. Μιλάνε Ελληνικά, Τούρκικα, "Εις υγεία", "Şerefe"και η μουσική συνεχίζεται.
Ανάμεσα στον ισχνό φωτισμό και στα κεριά που τρεμοπαίζουν πάνω στα τραπέζια, νέα παιδιά με πάθος για τη μουσική και τη ζωή, παραμερίζουν διαφορές και "εθνικότητες" και ενώνονται κάτω απο τους μαγικούς ήχους της Jazz.
Παραγγέλω ακόμα ένα ουσίσκι και στρίβωντας ακόμα ένα τσιγάρο ταξιδεύω παρέα με σαξόφωνα, τύμπανα, μπάσα και κιθάρες, και ονειρεύομαι μια Κύπρο γεμάτη απο μουσική, λέξεις και έρωτα. Μια Κύπρο που έχει αφήσει πίσω της λέξεις που διχάζουν, πράξεις που ματώνουν, νοοτροπίες που σκοτώνουν και μέσα απο τους νέους της κτίζει μια Κύπρο ελεύθερη.
Υ.Γ. Τα παιδιά παίζουν κάθε Δευτέρα εναλλάξ στο μπαράκι "Λωτοφάγοι" στις ελεύθερες περιοχές και στο μπαράκι "Νάρνια" στα Κατεχόμενα. Και τα δυο βρίσκονται στη παλιά Λευκωσία. Αρχίζουν γύρω στις δέκα το βράδυ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)