29 Αυγ 2008

Ο ΑΛΗΤΗΣ

Σκυφτός πάνω απο ένα κάδο σκουπιδιών,ψάχνει ανάμεσα στις σακούλες ένα μουχλιασμένο ψωμί, μια φλούδα απο σαπισμένο φρούτο, ίσως και ένα μισοφαγωμένο σάντουϊτς.
Τα χέρια του ζαρωμένα απο το χρόνο και τη πείνα βυθίζονται ανάμεσα στα σκουπίδια.
Πάνε τώρα τρείς μέρες απο την τελευταία φορά που έβαλε κάτι στο στόμα του.
Ψάχνει.
Τίποτα.
Κοιτάει γύρω του απελπισμένα.
Το πρόσωπό του χλωμό και ανέκφραστο.
Μαζί με τη νύχτα σίμωσε και το κρύο.
Τρεκλίζοντας φθάνει σε κάτι ξύλινα κιβώτια πεταμένα δίπλα απο τους κάδους σκουπιδιών.
Ξαπλώνει μέσα στο μεγαλύτερο.
Κάτι σκισμένες εφημερίδες του σκεπάζουν το σώμα.
Μια μαύρη γάτα πετάχτηκε μέσα απο τα σκουπίδια και ξάπλωσε ανάμεσα στα πόδια του, γουργουρίζοντας ψάχνοντας για λίγη συντροφιά.
"Δεν έχω τίποτα για σένα απόψε μικρή μου" και ένοιωσε τα μάτια του να υγραίνονται.
Ξαπλωμένος έμεινε να κοιτάζει το κόκκινο φωτάκι να τρεμοπαίζει πάνω απο την απέναντι πόρτα μέχρι που τον πήρε ο ύπνος.
Την επόμενη μέρα το πρωί τον βρήκε η Ελένη, η ένοικος της απέναντι πόρτας, παγωμένο μέσα στο ξύλινο κιβώτιο.

8 σχόλια:

Unknown είπε...

ανίχνευση στο τίποτα με γεύση πικρή...

ένα κόκκινο και δυο μάτια χρειάζονται καμιά φορά για να 'ρθει η ζέστη...

κι όταν έρχεται...ίσως να 'ναι και αργά...

φιλιά βρόχινα...

jacki είπε...

Κι όμως υπάρχει δίπλα μας. Μα δεν το βλέπουμε. Σκυμένοι όλοι στο μικρόκοσμό μας. Κρίμα να πεθαίνουν από την πείνα άνθρωποι όταν καθημέρινα πετάμε τόσες τροφές.
Καληνύχτα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

Καλησπέρα νεράιδα της βροχής. Ίσως αυτα που λές που χρειαζόμαστε καμμιά φορά να τα χρειαζόμαστε πραγματικά συνεχώς.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

Καλωσόρισες Jacki. Είναι πραγματικά δίπλα μας και το προσπερνάμε. Και το τραγικό είναι απο τη μια να έχουμε μια τόσο πλούσια ποσότητα υλικών αγαθών και απο την άλλη ανθρώποι να πεινάνε και να πεθαίνουν.

gregory είπε...

ωραια ιστορια ....αλλα οι περισοτεροι...αλητες....τους αρεσοι αυτος ο τροπος ζωης που κανουν και ειναι και ευτηχισμενοι...ετσι το καταλαβενουν για διαφορους λογους ο καθενας...
ΥΣ.σορυ απλα ειναι και ετσι...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

gregory καλησπέρα. Θα διαφωνίσω μαζί σου. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος στο πλανήτη ο οποίος νοιώθει ευτυχισμένος ψάχνοντας φαγητό ανάμεσα στα σκουπίδια και ζητιανεύοντας για χρήματα. Αυτοί οι ανθρώποι είναι αποτέλεσμα της οικονομικής διαμόρφωσης της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που ναι μεν θα μπορούσε να τους προσφέρει εργασία παράγοντας έργο εντούτις τους απορρίπτει για διάφορους λόγους. Το σύστημα δημιουργά τέτοιους ανθρώπους δεν γίνονται απο μόνοι τους.

gregory είπε...

και συνφονω και σου λεω οτι φταιη το συστημα που εκμεταλευετε τον μοχθο μας....και δεν υπαρχη πουθενα προνοια....αλλα ηθελα να πω για μια μεριδα που για λογους [βιδας] τους αρεση ευχαριστω....

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

Φίλε gregory ίσως αυτή η μερίδα που λές να υπάρχει. Και το κάνουν λόγο βίδας. Όμως αυτή η βίδα δεν παράγεται απο πουθενά. Έχει τα αίτιά της. Και τα αίτια της είναι τα ίδια με τα αίτια που παράγουν αυτούς που δεν το κάνουν απο βίδα.