1 Σεπ 2008

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΙΝΑΚΙΔΑΣ

9 σχόλια:

jacki είπε...

Υπέροχο. Πολύ γλυκό. Να είσαι καλά. Έτσι πρέπει να βλέπουμε τη ζωή. Τη θετική της πλευρά.
Καλό βράδυ.

XRISTINA G.V. είπε...

Τρυφερό και αισιόδοξο αλλά στα όρια της ουτοπίας. Ανάμικτα συναισθήματα..
Καλό βράδυ να έχεις
Χριστίνα

Unknown είπε...

αχχ τι μου 'κανες...

κι απόψε είναι ένα όμορφο δροσερό βράδυ εδώ και το νότισα με μερικές στάλες δάκρυα...

κι ένιωσα όμορφα...

σ' ευχαριστώ...

φιλιά βρόχινα...

gregory είπε...

παρακαλω ενας να μου πη τη γραφη η πινακιδα...δεν ξερω να την διαβασω...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

Καλησπέρα Jacki. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Πρέπει να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων και να προσπαθούμε αυτά τα θετικά να τα κάνουμε περισσότερα απο τα αρνητικά. Χρειάζεται όμως αρκετή δουλειά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

xristina πρώτα θα σε καλησπερίσω. Ποιά είναι πραγματικά τα όρια μιας ουτοπίας; Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ουτοπίες. Τον κόσμο που ζούμε εμείς τον φτιάχνουμε.Και μπόρουμε να τον φτιάξουμε χειρότερο ή καλύτερο.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

νεράιδα της βροχής, χαίρομαι που ένοιωσες όμορφα. Μακάρι να νοιώθεις πάντα όμορφα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

Φίλε gregory στην αρχή η πινακίδα αναγράφει "Δείξτε έλεος, είμαι τυφλός", και στη συνέχεια ο τύπος με τα μαύρα το αλλάζει και αναγράφει στην πινακίδα "Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα, και εγω δεν μπορώ να την δώ"

gregory είπε...

σε ευχαριστω ...ναι αλλο το ενα και αλλο το αλλο γραφτο...