25 Ιουλ 2008

ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΙΟΥΛΙΟΥ

Απόγευμα Ιουλίου. Η ζέστη αφόρητη. Φτιάχνω καφέ. Ανάβω τον υπολογιστή και βάζω το "Angie" των Stones. Στρίβω ενα τσιγάρο και μένω να κοιτάζω το καπνό να ανεβαίνει στο ταβάνι και να διαχέεται στο χώρο. Το μυαλό μου αναλογίζεται τα λόγια ενός φίλου που γνώρισα ψές σε κάποιο μπαράκι. "Φίλε, κανένας δεν μιλάει σήμερα" και η φωνή του είχε μια δόση θλίψης μαζί με απόγνωση. "Όλοι τρέχουν να προλάβουν μια ζωή που δεν θα γνωρίσουν ποτέ στην πραγματικότητα. Αποξενωμένοι απο τον ίδιο τον εαυτό τους κάνουν συνεχώς σχέδια για το αύριο για αυτούς και τα παιδιά τους, ξεχνώντας ουσιαστικά το σήμερα. Το μυαλό τους καρφωμένο συνεχώς στα λεφτά και το βόλεμα. Ανίκανοι να ζήσουν αληθινές καθημερινές στιγμές ζούνε δανεικές ζωές. Κανείς δεν έρχεται να σου μιλήσει καθώς κάθεσαι μόνος σε κάποιο μπαράκι, στο λεωφορείο καθώς πηγαίνεις στη δουλειά, σε κάποιο πάρκο καθισμένος στο γρασίδι ανάμεσα σε δέντρα, σε κάποια καφετέρια διαβάζοντας την εφημερίδα σου. Δεν μιλάνε, δεν γνωρίζονται, δεν φτιάχνονται φιλίες, δεν φτιάχνονται σχέσεις, ανθρώπινες σχέσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια φίλε", μου λέει, "πρέπει να ξαναβρούμε τον εαυτό μας, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Κανένας δεν μιλάει σήμερα". Κατέβασε ακόμα ένα ποτήρι με ουίσκι και με καληνύχτισε λέγοντας μου "θα τα ξαναπούμε".

2 σχόλια:

jacki είπε...

Θα τα ξαναπούμε φίλε. Καληνύχτα.
Πιες και ένα τζακ για μένα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ είπε...

Καλησπέρα Jacki. Θα έπινα ενα τζακ μαζί σου παρόλο που δεν το γουστάρω. Είμαι του J&B。