2 Δεκ 2008

Κάτω απο τους ήχους της Jazz

Δευτέρα έντεκα το βράδυ. Περπατάω στα δρομάκια της παλιάς Λευκωσίας, μένα τσιγάρο στα χείλη και με τις σκέψεις μου να καλπάζουν προσπαθώντας να τις βάλω σε τάξη, με σκοπό να τις αποτυπώσω σε κάποιο κείμενο. Έρημα τα δρομάκια, έρημα και τα σπίτια που βρίσκονται κατα μήκος των δρομακιών. Κάπου κάπου μια φιγούρα ξεπροβάλει μέσα απο κάποιο στενό ή απο κάποια πόρτα και χάνεται στη στιγμή στο σκοτάδι.
Ξαφνικά ακούω ένα ισχνό ήχο απο σαξόφωνο, τύμπανα, κιθάρα. Κατευθύνομαι προς το μέρος που ακούγονται και ο ήχος δυναμώνει περισσότερο. Φτάνω μπροστά απο κάτι παλιές πόρτες, και τα κατηφορικά σκαλιά στην είσοδο με οδηγούν στο εσωτερικό ενός μπάρ. Χαμηλός φωτισμός με κεριά πάνω στα τραπέζια. Ένας δυο πάνω στο ξύλινο μπάρ και ένας δυο κάθονται ανάμεσα στα τραπεζάκια. Κάποιοι άλλοι πάνω σε μια μικρή σκηνή ενώνουν τους ήχους απο τα όργανά τους δημιουργώντας μουσική. Γνωρίζω τους ήχους. Jazz
Κάθομαι στο μπάρ παραγγέλοντας ουίσκι. Σε λίγο καταφθάνουν και άλλοι, με κιθάρες στους ώμους, με σαξόφωνα,πλήκτρα και μικρόφωνα. Τελειώνουν το κομμάτι αυτοί που παίζουν, ανεβαίνουν άλλοι, πάιζουν το δικό τους κομμάτι και μετά εναλλάσονται μεταξύ τους. Μιλάνε Ελληνικά, Τούρκικα, "Εις υγεία", "Şerefe"και η μουσική συνεχίζεται.
Ανάμεσα στον ισχνό φωτισμό και στα κεριά που τρεμοπαίζουν πάνω στα τραπέζια, νέα παιδιά με πάθος για τη μουσική και τη ζωή, παραμερίζουν διαφορές και "εθνικότητες" και ενώνονται κάτω απο τους μαγικούς ήχους της Jazz.
Παραγγέλω ακόμα ένα ουσίσκι και στρίβωντας ακόμα ένα τσιγάρο ταξιδεύω παρέα με σαξόφωνα, τύμπανα, μπάσα και κιθάρες, και ονειρεύομαι μια Κύπρο γεμάτη απο μουσική, λέξεις και έρωτα. Μια Κύπρο που έχει αφήσει πίσω της λέξεις που διχάζουν, πράξεις που ματώνουν, νοοτροπίες που σκοτώνουν και μέσα απο τους νέους της κτίζει μια Κύπρο ελεύθερη.

Υ.Γ. Τα παιδιά παίζουν κάθε Δευτέρα εναλλάξ στο μπαράκι "Λωτοφάγοι" στις ελεύθερες περιοχές και στο μπαράκι "Νάρνια" στα Κατεχόμενα. Και τα δυο βρίσκονται στη παλιά Λευκωσία. Αρχίζουν γύρω στις δέκα το βράδυ.


4 σχόλια:

jacki είπε...

Τι όμορφα αυτά τα μπαράκια. Τι ωραίο να συναντάς ανθρώπους με πάθος για τη ζωή, για τη μουσική. Είναι όμορφο να μπορεις να συμβιώνεις αρμονικά.
Καλημέρα με ήχο από jazz.

Ανώνυμος είπε...

Αχ.. πολύ όμορφο.

Μα πιό μπαράκι είναι αυτό;

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ